جهت حمل و نقل حیوانات آزمایشگاهی لازم است نکات زیر رعایت شود:

1-حمل و نقل حیوان باید مطابق اصول ارائه شده در منابع علمی معتبر و به روز باشد و حداکثر رفاه ممکن برای حیوانات را فراهم آورد. اینکه مقرر است حیوانات پس از رسیدن به مقصد، به دلایل پژوهشی یا آموزشی یوتانزی شوند، به هیچ عنوان نمی تواند دلیلی برای حمل و نقل غیراصولی و آزاردهنده آنها باشد.

2-وسیله نقلیه حمل حیوانات، باید شرایط دمایی و تهویه مناسب را برای حیوانات فراهم نموده و استانداردهای ایمنی لازم برای حمل و نقل حیوانات را دارا باشد. شرایط نگهداری از حیوانات در طول حمل و نقل باید تا حدّ امکان مشابه شرایط محل نگهداری از حیوانات در مؤسسه مبدأ باشد.

3-حمل و نقل می تواند باعث بروز دیسترس شدیدی برای حیوانات شود. صداهای ناآشنا، تکانهای شدید، جدا شدن حیوان از گروه قبلی و ...  می توانند موجب اضطراب، تشویش، نگرانی، ترس و مجموعاً بدحال شدن حیوانات شود. لذا اختصاص زمان کافی برای سازگاری حیوانات با شرایط و دمای محفظه محل نگهداری حیوانات پیش از آغاز حمل و نقل حیوانات، راحتی و مناسب بودن محفظه محل نگهداری حیوانات در طول حرکت و تهویه مناسب محفظه امری ضروری است.

4-شرایط و مدت حمل و نقل باید به گونه ای باشد که حداقل اثر را بر سلامت و رفاه حیوان داشته باشد. مسیر حرکت باید به نحوی طرح ریزی شود که جهت کاهش هرگونه دیسترس و رنج حیوانات، زمان سفر در حداقل خود بوده و از بروز تأخیر جلوگیری گردد. به طور خلاصه پیش از آغاز حمل و در حین حمل و نقل حیوانات، باید حیوان را در شرایط مطلوب و مناسب مربوط به گونه خود قرار داد. باید توجه داشت که در طول سفر از بروز حرکت ناگهانی، سر و صدای زیاد یا لرزش تا حد امکان جلوگیری به عمل آید.

5-قفس یا محفظه حمل حیوان می بایست شرایط زیر را باشد :

5-1- محفظه حمل حیوان باید به شکلی باشد که امکان استراحت حیوان فراهم شود.

5-2- مجاورت حیوانات شکارچی با حیواناتی که به طور معمول شکار این حیوانات محسوب می شوند حتی اگر در قفس های مجزا باشند  باعث ایجاد استرس در حیوانات می شود، و باید جداً از آن پرهیز نمود.

5-3- محفظه باید طوری طراحی شده باشد که امکان مشاهده دائم حیوان توسط فرد مراقب فراهم باشد و در اثر حرکات تند و ناگهانی وسیله نقلیه به حیوان آسیب و یا جراحت وارد نشود .

5-4- محفظه باید متناسب با ویژگی های گونه حیوان موردنظر طراحی شده باشد و امکان فرار حیوان از محفظه وجود نداشته باشد.

5-5- محفظه ها باید با تسمه های مخصوص در جای خود محکم شده باشند.

6- در حین حمل و نقل لازم است آب و تغذیه مناسب حیوانات بسته به وضعیت رشد و سن حیوانات و نیازهای معمول آنها  به شکل مناسب در اختیار حیوانات باشد. در مسیرهای طولانی باید توقف های لازم و غذا دهی به حیوان منطبق با گونه و عادت تغذیه ای گونه انجام گردد

7- تحت هیچ شرایطی نباید بلافاصله پس از رسیدن حیوانات به مقصد، از آنها در مداخلات استفاده نمود؛ بلکه لازم است زمان مناسب برای سازگار شدن حیوانات با افراد و شرایط جدید محیطی، مطابق اصول تکنیکی ارائه شده در منابع علمی معتبر و به روز مدنظر قرار گیرد.

8- حتی اگر حیوانات پس از رسیدن به مقصد بیمار به نظر نرسند، به دلیل استرس های وارده در طول سفر، ضعیف شدن سیستم ایمنی و استعداد این حیوانات به بروز بیماری، لازم است بسته به شرایط حتماً تا چند روز قرنطینه شده و از تماس با سایر حیوانات در محل جدید یا حتی تماس با مواد و وسایل سایر حیوانات دور باشند. مدت زمان قرنطینه را می توان به عنوان بخشی از زمان لازم برای سازگار شدن حیوانات با شرایط جدید، در نظر گرفت. در طول دوره قرنطینه ممکن است برحسب شرایط، نیاز به اجرای تنظیمات ویژه دما، رطوبت، نور، آب، خوراک، داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی، اقدامات درمانی پیشگیرانه و سایر اقدامات مقتضی وجود داشته باشد.